- boranlı
- прил. буранный, метельный, вьюжный. Boranlı gecə буранная ночь, boranlı fevral вьюжный февраль
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
boranlı — sif. Küləkli qar və ya yağışlı; bərk küləkli, qasırğalı. Boranlı hava. Boranlı qış günü. – Duman gəldi, azdım mən də yolumu; Çiskinli, boranlı çöllərdə qaldım. Aşıq Kərəm. Payız çatanda axıra boranlı, qarlı qış yetər. A. S.. Boranlı qış gecəsi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarlı-boranlı — sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı boranlı hava. Qarlı boranlı çöllər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırtınalı — sif. 1. Fırtınası olan, boranlı, qasırğalı, coşqun. Fırtınalı hava. Fırtınalı okean. – Fırtınalı göylərimi yaxmaq istər ildırımlar; Nə zaman ki qərib ruhum yad ellərdən cana doyar. Ə. C.. Divarlarda fırtınalı dəniz batan gəmi, tufan vaxtı dənizdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boran — is. Küləkli qar və yağış; çovğun, qasırğa. Borana düşmək. – Kərəməli, yollarım toz, qubar oldu; Boran oldu, çovğun oldu, qar oldu. Aşıq Kərəm. Bunların <Xədicə və uşaqların> ah naləsi, boranın gurultulu səsi bir birinə qarışmışdı. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boranlamaq — f. 1. Boran qalxmaq, boran baş vermək. Hava boranladı. 2. Borana düşmək, boranlı havada soyuqdan donmaq. Mallar çöldə qalıb boranlamışdılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpaşıq — 1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq. Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə. C.. Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S. V.. 2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş. Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çovğunlu — sif. 1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə. – Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S. H.. . . Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y. Əzimzadə. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kabardalı — köhn. bax kabardin. Soyuq və boranlı bir gecədə məzkur abxazlının süd qardaşı kabardalı Səfər bəy ona qonaq olur. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qasırğalı — sif. Tufanlı, boranlı. Qasırğalı hava. – Dəniz qasırğalı, dəniz əsəbi; Dağ kimi dalğalar verib əl ələ. O. S.. // məc. Coşqun, gurultulu. Qasırğalı ömür verib; Qocaltmışdı onu dövran. N. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qış — is. İlin payızdan sonra gələn ən soyuq fəsli. Qarlı qış günündə. Bu il qış çox gec gəldi. – Doğrudur, kəndlərdə və balaca şəhərlərdə qışın o qədər bir səfası yoxdur, amma Tiflis kimi yerdə qış böyük bir qənimətdir. C. M.. O, şaxta, boranlı qış da … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti